بی‌حسی و سوزن‌سوزن شدن زانو
درد یکی از نگرانی‌های عمده بیماران در مورد تعویض کامل زانو است . مدیریت درد مناسب بهبود عملکرد بیمار را بهبود می‌بخشد , ریکاوری کارکردی را بهبود می‌بخشد و خطر عوارض بعد از عمل را کاهش می‌دهد . مدیریت درد با استفاده از اصول مسکن و استفاده از چند حالته چند حالته , پیشرفت کرده‌است . دستورالعمل‌های بالینی برای مدیریت درد پس از تایید توسط سوزش زانوی کره‌ای در ماه فوریه ۲۰۰۷ مورد تایید قرار گرفت . با این حال , کارایی و ایمنی پروتکل‌های مختلف هنوز نامشخص است . موضوع این مساله جراحی زانو و تحقیقات مرتبط با آن , مدیریت درد و بی‌هوشی در بیماران است . این موضوع شامل سه مقاله مروری و یک مقاله اصلی در این زمینه است . مقاله مروری , مفهوم کلی درد را توصیف کرده و با مفهوم فعلی تزریق زیرجلدی و بلوک‌های عصبی محیطی مرتبط است . مقاله مروری دیگر مقاله مروری بر یک موضوع نسبتا ً جنجالی اما نسبتا ً جنجالی در زمینه کارایی و ایمنی بلوک عصب فمورال و بلوک آن است . مواد و روش‌ها : این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده بود . اصل مقاله به صورت متن کامل انگلیسی , در بخش انگلیسی قابل‌رویت است . این مطالعه با هدف مقایسه اثر ضد دردی این دو روش انجام شد .
پروتکل‌های مدیریت درد در بیماران شامل مسکن دهانی یا تزریقی , بی‌دردی کنترل‌شده با بیمار , تزریق زیرجلدی , بلاک عصب محیطی و بلوک اپیدورال مداوم می‌باشد . تزریق درون صفاقی و بلوک‌های عصبی محیطی به دلیل نداشتن شواهد کافی از مزایا و عوارض جانبی کم‌تر از روش‌های سیستمیک , به ویژه در طب سنتی رایج هستند .
دوز مناسب و ترکیب این تزریقات غیر ضروری است . کارایی وابسته به زمان و درد ریباند نقاط ضعف این روش است . مواد و روش‌ها : این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی شده بر روی ۶۰ بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد . لی آزمایش‌ها کنترل‌شده تصادفی را بر روی اثرات هم افزایی رژیم‌های چند وجهی برای تزریق دارو بررسی کرد . مزایا و معایب بوپیواکائین لیپوزومی بیشتر توضیح داده شد .
به دلیل تسکین درد و تسکین درد , از بلوک عصب محیطی استفاده می‌شود . عصب محیطی هدف می‌تواند در استخوان ران , عصب سیاتیک و کاتتر ادراری باشد . این روش با یک روش منفرد یا پیوسته انجام می‌شود . احتیاط در استفاده از بلوک عصب ران پیوسته توصیه می‌شود , چرا که با ضعف عضلات چهارسررانی مرتبط بوده , خطر سقوط پس از جراحی را افزایش داده و حس عمقی مانند فمورال را به خطر می‌اندازد .
